Polski system zamówień publicznych
część druga
Próby stabilizacji systemu

Część druga

KONTEKST POLITYCZNY I SPOŁECZNO-GOSPODARCZY

Przełom lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych to czas istotnych zmian politycznych, gospodarczych i społecznych, jakie zachodziły wówczas w naszym kraju. Dotyczyły one także budowanego systemu zamówień publicznych.

W wyniku wyborów parlamentarnych, które odbyły się 21 września 1997 roku władzę objęła Akcja Wyborcza Solidarność w koalicji z Unią Wolności. Na czele koalicyjnego rządu stanął premier Jerzy Buzek, a wicepremierem został Leszek Balcerowicz.

Z dzisiejszej perspektywy można powiedzieć, że pierwsze lata po uchwaleniu i wprowadzeniu w życie ustawy o zamówieniach publicznych pozwoliły na stworzenie podstaw tego, co zaczęto określać jako system zamówień publicznych. Wprawdzie przepis ustawy (w art. 9 ust. 1 pkt 3) zawiera ten termin, ale ani po jej uchwaleniu, ani w latach późniejszych nie pojawiła się jego definicja legalna, nieliczne też były próby formułowania jej w piśmiennictwie. Powoli utrwalał się jednak pogląd, iż podstawowymi elementami systemu zamówień publicznych są: prawo (nie tylko ustawa o zamówieniach publicznych wraz z aktami wykonawczymi), instytucje działające w jego ramach (przede wszystkim UZP i arbitraż), rynek oraz działający na nim zamawiający i wykonawcy, wówczas nazywani „oferentami”. Poprzez pryzmat tego, co się w ich ramach działo, oceniano efektywność funkcjonowania systemu, a przede wszystkim skuteczność obowiązujących w jego ramach przepisów. (…)

Poza tym w artykule:

• ZMIANY W URZĘDZIE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
• ZMIANY W PRAWIE
• PROJEKT NOWEJ USTAWY
• POCZĄTKI INFORMATYZACJI SYSTEMU
• DZIAŁALNOŚĆ URZĘDU ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
• RYNEK