Polskie” orzeczenia TSUE w zakresie kwalifikacji podmiotowej wykonawców oraz ich wpływ na przepisy i praktykę stosowania Pzp

WYROK Z 13 GRUDNIA 2012 r.

W SPRAWIE C‑465/11 FORPOSTA

Szok i niedowierzanie – tak chyba można określić uczucia, które wśród wykonawców wywołało wprowadzenie w dniu 11 maja 2011 r. do art. 24 ust. 1 Pzp punktu 1a w brzmieniu: „z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się: (…) wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy”.

Któż trzy lata wcześniej mógł przypuszczać, że drobne, bo o jedynie pięcioprocentowej wartości, niewykonanie kontraktu, będzie miało tak dalekosiężne konsekwencje.

Nowelizacją tą zostali zaskoczeni liczni wykonawcy, którzy nie mogli wstecznie odpowiednio zabezpieczyć swoich interesów – dotyczyła ona bowiem także stanów faktycznych, które istniały przed dniem jej wejścia w życie, a w tamtym czasie wykonawcy ci, nie mając przed sobą tak drastycznej sankcji, nie kwestionowali skuteczności czy podstaw rozwiązania, wypowiedzenia lub odstąpienia od umowy. Także wśród zamówieniowych praktyków poprawność tego przepisu budziła liczne wątpliwości, w tym co do naruszenia zasady lex retro non agit i zasady ochrony praw słusznie nabytych. (…)

Poza tym w artykule:

• WYROK Z 7 KWIETNIA 2016 r. W SPRAWIE C‑324/16  PARTNER APELSKI DARIUSZ
• WYROK Z 4 MAJA 2017 r. W SPRAWIE C-387/14 ESAPROJEKT
• POSTANOWIENIE Z 13 LIPCA 2017 r. W SPRAWIE C‑35/17