W ramach prowadzonej praktyki zamawiający może napotkać dwie pozornie bardzo podobne do siebie instytucje Prawa zamówień publicznych – prawo opcji oraz wznowienia. Ponieważ wykazują one wiele cech wspólnych, zasadne wydaje się pytanie, czym się od siebie odróżniają i w jakich sytuacjach zastosować dane rozwiązanie, tym bardziej, że obie nie posiadają rozbudowanej literatury czy orzecznictwa.
Prawo opcji oraz wznowienie oferują istotne uelastycznienie zawieranych kontraktów, które często pozwala w bardzo wysokim stopniu dostosować umowę do rzeczywistych potrzeb zamawiającego. Z tego względu warto pochylić się nad nimi i spróbować zdefiniować ich funkcjonowanie oraz możliwości zastosowania w praktyce.
PRAWO OPCJI
Prawo opcji nie jest zdefiniowane ani w Prawie zamówień publicznych, ani w dyrektywach unijnych. W doktrynie opcję definiuje się jako: „jednostronne uprawnienie zamawiającego do określenia zakresu świadczeń wykonywanych przez wykonawcę w ramach maksymalnego zakresu przedmiotu umowy wynikającego z opisu przedmiotu zamówienia.”. (…)
Poza tym w artykule:
- WZNOWIENIE
- CECHY WSPÓLNE
- RÓŻNICE
- KIEDY STOSOWAĆ OPCJĘ, A KIEDY WZNOWIENIE?
- PODSUMOWANIE
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
