Status Społecznych Inicjatyw Mieszkaniowych jako zamawiających publicznych w rozumieniu art. 4 pkt 3 Prawa zamówień publicznych

W październikowym numerze Doradcy ukazał się artykuł Roberta Bobkiera oraz Arkadiusza Babczuka pt. „Analiza statusu prawnego Społecznych Inicjatyw Mieszkaniowych jako zamawiającego publicznego na tle przepisu art. 4 pkt 3 Prawa zamówień publicznych”. Autorzy stawiają w nim szeroko uargumentowaną tezę, iż Społeczne Inicjatywy Mieszkaniowe (SIM) nie są zamawiającymi publicznymi, albowiem przedmiot ich działalności tj. budowa mieszkań oraz ich eksploatacja na zasadach najmu nie wpisuje się w pojęcie „potrzeb o charakterze powszechnym”.

Konsekwencje tej tezy są na tyle doniosłe, że artykuł odbił się echem pośród kilku – znanym Autorom – prezesów spółek SIM. Ponieważ teza o stosowaniu lub niestosowaniu Prawa zamówień publicznych jest zasadnicza dla sposobu funkcjonowania tych spółek, konieczna jest polemika w tym zakresie.

Ewentualna decyzja o zaniechaniu stosowania Prawa zamówień publicznych rodzi ryzyka nieważności umów zawartych z pominięciem reżimu Prawa zamówień publicznych. Nadto niewykluczona jest osobista odpowiedzialność członków zarządu, w tym również odpowiedzialność karna.

Zdaniem autorów uzasadniona jest teza przeciwna, a mianowicie że Społeczne Inicjatywy Mieszkaniowe (których udziałowcami są gminy bądź gminy i Skarb Państwa reprezentowany przez Krajowy Zasób Nieruchomości) wpisują się w pojęcie zamawiających publicznych, o których mowa w art. 4 pkt 3 Prawa zamówień publicznych. (…)

Poza tym w artykule:

• POTRZEBY O CHARAKTERZE POWSZECHNYM
• USŁUGI W OGÓLNYM INTERESIE GOSPODARCZYM
• SIM JAKO PODMIOT „ZBLIŻONY DO DEWELOPERA” ORAZ DZIAŁALNOŚĆ KOMERCYJNA SIM
• SŁOWO KOŃCOWE