Nowelizacją z dnia 4 września 2008 r. do Prawa zamówień publicznych wprowadzono art. 46 ust. 4a, który miał uchronić zamawiających przed zmowami przetargowymi wykonawców, składających oferty w postępowaniu. Zdarzało się bowiem, że firmy celowo nie dostarczały brakujących zaświadczeń, aby z przetargu odpadła oferta tańsza, a została droższa. Zdaniem wielu komentatorów w tym zakresie mieliśmy do czynienia wręcz z patologią. Niestety, omawiany przepis, statuujący kolejną przesłankę zatrzymania wadium przez zamawiających, stał się nie tylko przysłowiowym batem na nieuczciwych wykonawców, ale – co nie było intencją ustawodawcy – także zmorą rzetelnych wykonawców. Tracą oni niekiedy wielotysięczne wadia tylko dlatego na przykład, że źle zrozumieli intencje zamawiającego i nie spełniają warunków udziału w postępowaniu. Dodatkowe opory zamawiających przed zwrotem wadium, w przypadku zaistnienia przesłanki z kontrowersyjnego przepisu, pogłębia widmo poniesienia odpowiedzialności na podstawie przepisów ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, o ile oczywiście zamawiający przepisom tej ustawy podlega.
