Badanie ofert i odrzucanie tych, których treść nie odpowiada treści SIWZ to trudne, złożone i doniosłe w skutkach czynności zamawiającego w procesie udzielania zamówienia, bowiem nie ma tu żadnego marginesu na jakiekolwiek błędy.
Nie ulega żadnej wątpliwości, że zarówno uznanie oferty niezgodnej z SIWZ za prawidłową i wybranie jej jako najkorzystniejszej, jak też odrzucenie „wybieralnej” oferty, w której popełnione przez wykonawcę omyłki zamawiający miał obowiązek poprawić, stanowi naruszenie skutkujące nieprawidłowością wyboru najkorzystniejszej oferty.
W przypadku postępowań współfinansowanych ze środków publicznych w ramach projektów objętych współfinansowaniem w zakresie polityki spójności w perspektywie finansowej 2014–2020 taki błąd skutkuje dodatkowo dotkliwą karą – naliczeniem korekty finansowej w wysokości 25% (z możliwością obniżenia wysokości stawki do 10% albo 5%) .
Mimo wieloletniej praktyki poprawiania „omyłek niepowodujących istotnych zmian w treści oferty” czynność ta, kluczowa w procesie badania i oceny ofert, ciągle budzi wiele wątpliwości zamawiających.
Regulacje unijne
Odpowiedź na pytanie: „czy ofertę należy odrzucić?” wymaga starannej analizy przesłanek, których spełnienie skutkuje obowiązkiem odrzucenia oferty.
Dyrektywa klasyczna nie ustanawia zamkniętego katalogu przesłanek odrzucenia oferty i pozostawia zamawiającemu pole do ich interpretacji, posługując się wieloma określeniami dla wskazania cech ofert, które nie mogą być brane pod uwagę na końcowym etapie badania i oceny ofert. W art. 26 ust. 4 lit. b wprowadzone są określenia „oferty nieprawidłowej” oraz „oferty niedopuszczalnej”…
Władysław Iwaniec
Zapraszamy do prenumeraty magazynu.
Pełna treść artykułu jest dostępna w systemie informacji prawnej Legalis
