Zamówienia sektorowe, czyli zamówienia udzielane w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych ustawodawca unijny zdecydował się potraktować odrębnie od zamówień klasycznych i uregulował je w osobnej dyrektywie unijnej. Obecnie obowiązująca dyrektywa sektorowa (2014/25/UE) – wzorem swojej poprzedniczki (dyrektywa 2004/17/WE) – w całości poświęcona jest zamówieniom tego rodzaju.
Polski ustawodawca w ramach wdrożenia przepisów unijnych zdecydował się na rozwiązanie odmienne, polegające na włączeniu unormowań prawnych dotyczących zamówień sektorowych do ustawy – Prawo zamówień publicznych jako aktu kompleksowo regulującego udzielanie zamówień klasycznych, zamówień sektorowych oraz zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa.
Takie podejście ustawodawca przyjął zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., jak w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r. pod rządem ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych.
Specyfika zamówień sektorowych
W obecnie obowiązującym Pzp zachowane zostały podstawowe odrębności, które odróżniają zamówienia sektorowe od zamówień klasycznych, a których przejawem jest między innymi:
- podwyższony próg stosowania prawa zamówień publicznych
- specyficzne wyłączenia stosowania prawa zamówień publicznych (nie występujące w reżimie zamówień klasycznych);
- brak obowiązku wykonania analizy potrzeb i wymagań przed wszczęciem postępowania; (…)
Poza tym w artykule:
- System odesłań – do poprawy
- Podsumowanie
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
