Dochodzenie kar umownych a dyscyplina finansów publicznych
Zamawiający będący jednostką sektora finansów publicznych są zobowiązani do ustalania, pobierania i dochodzenia przysługujących im należności w pełnej wysokości, wynikającej z ich prawidłowego obliczenia. Niepobranie lub niedochodzenie tych należności stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
Czy zawsze niepobranie lub niedochodzenie kar umownych przysługujących zamawiającemu w związku z nienależytą czy nieterminową realizacją umowy o zamówienie publiczne, będzie stanowiło naruszenie dyscypliny finansów publicznych?
NARUSZENIE DYSCYPLINY FINANSÓW PUBLICZNYCH
Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 42 ust. 2 ustawy o finansach publicznych jednostki sektora finansów publicznych są obowiązane do ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym mających charakter cywilnoprawny, oraz terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania. Dotyczy to dochodzenia roszczeń należnych Skarbowi Państwa, jednostkom samorządu terytorialnego i innym podmiotom, które w zakresie wykonywania swojej działalności posługują się środkami publicznymi.
Sankcją naruszenia dyscypliny finansów publicznych zostały objęte następujące czyny związane z należnościami:
- nieustalenie należności,
- ustalenie w wysokości za niskiej,
- niepobranie należności, (…)
Poza tym w artykule
- DOCHODZENIE NALEŻNYCH KAR UMOWNYCH
- PRAWNY CHARAKTER UGODY
- DOPUSZCZALNOŚĆ ZAWARCIA UGODY W ŚWIETLE PRZEPISÓW
- UZASADNIENIE ZAWARCIA UGODY
- UGODA W ŚWIETLE PZP
- PODSUMOWANIE
CZYTAJ DALEJ
Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.