Polska jako państwo członkowskie zobowiązana jest do ochrony interesów finansowych Wspólnoty. Obowiązek ten w szczególny sposób dotyczy beneficjentów realizujących projekty finansowane lub współfinansowane ze środków, a także unijne instytucje, uczestniczące w systemie ich wydatkowania.
WPROWADZENIE
Patrząc z perspektywy kontrolującego przez wiele lat zamówienia publiczne możliwa jest konstatacja, że system korekt finansowych, czyli zmniejszania dofinansowania, ze względu na popełnione naruszenia Prawa zamówień publicznych lub w zakresie zasady konkurencyjności nie był i prawdopodobnie nigdy nie będzie skonstruowany idealnie i że w dalszym ciągu będzie wzbudzał kontrowersje.
Może również powodować, że kontrolowani nie pałają zbyt wielkim entuzjazmem wobec pracy kontrolujących, dopatrując się chęci wykazania się lub nieznajomości przepisów.
Nie chodzi jednak o brak znajomości przepisów czy nadgorliwość kontrolujących, choć i takich przypadków nie sposób wykluczyć. Problem tkwi raczej w często zmieniającym się prawie i interpretacjach, czasami rozbieżnym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej oraz wielu lat, w których nikt nie zapisał wprost w Pzp, że musi istnieć „arbiter”, który będzie zmierzał do tego, aby zapewnić (w miarę jednolite) działania organów kontrolujących wydatkowanie środków unijnych. (…)
Poza tym w artykule:
- PERSPEKTYWA FUNDUSZY UNIJNYCH 2021 – 2027 – ASPETY PRAWNE
- OPIS PRZYPADKU I WNIOSKI DLA KONTROLUJĄCYCH
- CASE STUDY – KOREKTY FINANSOWE W INNYCH PAŃSTWACH UE
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
