Problemy równoważne

Przy korzystaniu z uprawnienia określonego w art. 99 ust. 5 ustawy zamawiający w praktyce „zawłaszcza” do opisu przedmiotu zamówienia specyfikę referencyjnego produktu lub usługi, m.in. w celu uniknięcia ewentualnego zarzutu określenia go samodzielnie w sposób niejednoznaczny i niezrozumiały.

Skorzystanie z tego uprawnienia warunkuje się dopuszczeniem zaoferowania rozwiązań równoważnych i określeniem w dokumentach zamówienia kryteriów, stosowanych w celu oceny równoważności.

O ile w praktyce nie widać zasadniczo problemu z dopuszczaniem zaoferowania rozwiązań równoważnych jako takich, o tyle niekiedy wiele do życzenia pozostawia troska zamawiających o jednoznaczność, zrozumiałość i prawidłowość określania kryteriów stosowanych w celu oceny równoważności, tak w aspekcie merytorycznym jak i formalnym.

JAK TO WYGLĄDAĆ POWINNO

W teorii sporządzenie opisu kryteriów stosowanych w celu oceny równoważności nie wydaje się zadaniem karkołomnym. Uwzględniając bowiem swoje potrzeby zakupowe oraz specyfikację rozwiązania referencyjnego (czyli tego na które wprost powołano się w opisie przedmiotu zamówienia) zamawiający powinien podjąć się wykonania następujących czynności:

• Określić cel jaki chce osiągnąć w związku z procedowanym zamówieniem;
• Zidentyfikować które parametry/funkcjonalności rozwiązania referencyjnego są kluczowe z punktu widzenia pewności osiągnięcia założonego celu;
• Dokonać analizy co do możliwości przyjęcia odstępstw (wprowadzenia buforów „od-do”) w stosunku do ww. kluczowych parametrów/funkcjonalności, które w dalszym ciągu pozwolą na realizację celu; (…)

Poza tym w artykule:

• BRAK OKREŚLENIA LUB NIEOSTRE KRYTERIA OCENY RÓWNOWAŻNOŚCI
• RÓWNOWAŻNOŚĆ POZORNA
• NIEPRAWIDŁOWOŚCI W ASPEKCIE PROCEDURALNYM
• PODSUMOWANIE