Problematyka jakościowych (w dawnej ustawie – pozacenowych) kryteriów oceny ofert wydawała się nie budzić większych kontrowersji, w szczególności po opublikowaniu przez UZP opracowania „Pozacenowe kryteria oceny ofert”. Okazuje się jednak, że wciąż jeszcze kontrowersje takie występują.
Dnia 18 grudnia 2020 r., wydane zostało orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. akt: XXIII Ga 1350/20, którego tezy i rozstrzygnięcia sprowokowały burzliwą dyskusję wokół tematu tzw. kryteriów kontraktowych. W ocenie autorów, w zakresie interpretacji przepisów prawa materialnego trudno podzielić stanowisko składu orzekającego w dwóch aspektach, a mianowicie rozstrzygnięcia w sprawie niedopuszczalności stosowania niektórych kryteriów oceny ofert, jak również w kwestii ograniczania swobody zamawiającego w ich ustanawianiu.
STAN FAKTYCZNY
Zamawiający jako jedno z kryteriów oceny ofert zastosował tzw. SLA (Service Level Agreement), czyli poziom dostępności usług utrzymania systemu informatycznego, przypisując mu wagę – 30%. Wykonawca mógł oferować dotrzymanie parametru w granicach 98%-99%. Za niedotrzymanie oferowanego parametru przewidziano w projekcie umowy dość dotkliwe sankcje.
Odwołujący zakwestionował dopuszczalność zastosowania tego kryterium, argumentując swoje stanowisko jego rzekomą pozornością, żądając jednocześnie jego wykreślenia i zastąpienia go kryterium „test kompetencji technicznych”. Krajowa Izba Odwoławcza odwołanie w tym względzie oddaliła, co, (wobec w zasadzie jednolitego w tej kwestii orzecznictwa dopuszczającego SLA jako kryterium oceny ofert), wydawało się sprawą oczywistą. (…)
Poza tym w artykule:
- TEZY ROZSTRZYGNIĘCIA SO
- PODSUMOWANIE
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
