Wpływ orzecznictwa KIO na wykładnię art. 26 ust. 3 Prawa zamówień publicznych

przez . w maj 23, 2018

Instytucja wezwania do uzupełniania dokumentów i oświadczeń stanowi jeden z kluczowych elementów udzielania zamówienia publicznego, zapobiega eliminowaniu z udziału w postępowaniu wykonawców zdolnych do wykonania zamówienia, którzy składając oferty popełnili błędy natury formalnej, przez co wpływa na zwiększenie konkurencyjności. Celem opracowania jest wskazanie pewnych ugruntowanych poglądów orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej, które miały i mają istotny wpływ na stosowanie w praktyce udzielania zamówień publicznych instytucji wezwania do uzupełniania, określonej w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.

Regulacja dotycząca uzupełniania dokumentów, określona w art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych , od początku jej istnienia w przepisach Prawa zamówień publicznych była wielokrotnie nowelizowana. Celem kolejnych nowelizacji tego przepisu było zagwarantowanie optymalnej równowagi między efektywnym wydatkowaniem środków publicznych, a zachowaniem zasady równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji. Istotą wprowadzenia procedury wezwania do uzupełniania dokumentów i oświadczeń było z jednej strony dążenie do podniesienia efektywności i racjonalności wydatkowania środków publicznych, a z drugiej strony ochrona wykonawców zdolnych do realizacji zamówienia przed nieuzasadnionym wykluczeniem ich z udziału w postępowaniu wyłącznie z powodu popełnienia błędów formalnych . Instytucja uzupełnienia dokumentów i oświadczeń, przewidziana w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, stanowić miała skuteczne narzędzie do poprawy efektywności i racjonalności wydatkowania środków publicznych, a jej celem jest zagwarantowanie realizacji nadrzędnych zasad wydatkowania środków publicznych, wynikających z art. 44 ust. 3 ustawy o finansach publicznych , to jest: zasady wydatkowania środków publicznych w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów oraz optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów.

Przepis art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, w jego aktualnym brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą z dnia 22 czerwca 2016 roku , nakłada na zamawiającego obowiązek wezwania w terminie przez siebie wskazanym do złożenia, uzupełnienia, poprawienia lub udzielenia wyjaśnień, w sytuacji, gdy wykonawca nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, oświadczenia lub dokumenty są niekompletne, zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego wątpliwości. Zamawiający jest zwolniony z tego obowiązku tylko wówczas…

Powiązane artykuły