Zakres stosowania dyrektywy obronnej

1.2. Wspólna lista sprzętu wojskowego Unii Europejskiej

Lista z 1958 r. jest najważniejszym, ale nie wyłącznym odniesieniem do interpretacji pojęcia sprzętu wojskowego, zwłaszcza w kontekście nałożonej w dyrektywie obronnej konieczności jej interpretowania z uwzględnieniem postępu technicznego.

Z tego powodu lista może być nowocześnie interpretowana na podstawie „wspólnej listy sprzętu wojskowego Unii”. Prawodawstwo UE dotyczące wywozu broni opiera się na dokumencie zwanym Wspólnym Wykazem Uzbrojenia UE, który jest szczegółowym wykazem sprzętu wojskowego, do którego mają zastosowanie przepisy UE dotyczące kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego.

Lista przyjęta przez Radę 13 czerwca 2000 r. i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 8 lipca 2000 r. jest odniesieniem do wyposażenia wojskowego objętego wspólnotowym Kodeksem postępowania w sprawie wywozu broni, będącym porozumieniem politycznym przyjętym w 1998 r. Lista została opublikowana zgodnie z zasadą przejrzystości przyjętą w Kodeksie.

W 2008 r. Rada przyjęła Wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB, które określa zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego, zastępując wcześniejszy Kodeks postępowania w sprawie wywozu broni. Celem Wspólnego stanowiska jest zwiększenie konwergencji polityki państw członkowskich UE w zakresie kontroli wywozu broni, przy czym wywóz broni pozostaje ostatecznie w gestii państw członkowskich. (…)

Poza tym w artykule:

1.3. Sprzęt zaadaptowany do celów wojskowych
1.4. Zamówienia związane z cyklem życia sprzętu wojskowego
1.5 Zamówienia bezpośrednio związane ze sprzętem wojskowym
1.6. Usługi i roboty budowlane do szczególnych celów wojskowych
2. Zamówienia w dziedzinie bezpieczeństwa objęte dyrektywą obronną
2.1. Pojęcie informacji niejawnych
2.2. Amunicja lub broń zamawiana do innych celów niż wojskowe
2.3. Zamówienia na dostawy newralgicznego sprzętu oraz newralgiczne usługi lub roboty budowlane
3. Zamówienia mieszane
WNIOSKI