W czerwcu 2018 roku rozpoczęły się konsultacje dwóch dokumentów: koncepcji nowego Prawa zamówień publicznych oraz koncepcji Polityki zakupowej państwa. Stało się to jednocześnie, ponieważ już wtedy panowało powszechne przekonanie, że reforma systemu zamówień publicznych wymaga działań w dwóch obszarach.
DWA FILARY REFORMY
Pierwszym filarem reformy systemu zamówień publicznych jest obszar ustanowionego prawa. Przyjęcie pomysłu reformy ustawy regulującej system i jej założeń potwierdzało potrzebę tego przedsięwzięcia. Jak już to wielokrotnie podkreślano, poprzednia, wielokrotnie zmieniana ustawa nie była wystarczająco nowoczesnym aktem prawnym. Nie mogła być podstawą radzenia sobie z problemami, które występowały na rynku (niska konkurencyjność, formalizm).
Nie była też przygotowana w pełni na mierzenie się z wyzwaniami, które przed systemem się stawia – związanymi z wykorzystaniem publicznych pieniędzy do efektywnej (w wielu aspektach) realizacji publicznych zadań.
Ustawa i jej zapisy mogą jednak tylko zapoczątkować pewną zmianę. Nowe Prawo zamówień publicznych zawiera w sobie zestaw procedur i narzędzi, które pozwalają na to, aby poza zapewnieniem uczciwej konkurencji w wyborze wykonawców dołożyć coś więcej. Na każdym etapie postępowania i procesu zakupowego ustawa zawiera rozwiązania, które umożliwiają wykorzystanie aspektów społecznych, innowacyjnych, zielonych. Poprzez dialog z wykonawcami, otwarcie się na ich interesy i możliwości, osiągalne jest również wspieranie polityki gospodarczej państwa.
Jednakże, aby te narzędzie mogły być wykorzystane, potrzebna jest druga część reformy. Taka, która pomoże zamawiającym w podjęciu decyzji, jak i kiedy odpowiednio wykorzystać te narzędzia. (…)
Poza tym w artykule:
- CELE I ZAŁOŻENIA
- ADRESACI
- KONSTRUKCJA DOKUMENTU
- FINANSOWANIE
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
