Jednostronne kształtowanie warunków umowy w sprawie zamówienia publicznego
Na podstawie praktyki w sposób nie budzący wątpliwości można wskazać na nierówność stron w umowach zawieranych w oparciu o przepisy Prawa zamówień publicznych, chociaż podstawową zasadą prawa cywilnego w zakresie zobowiązań jest zasada swobody umów.
Ewa Wiktorowska
Zgodnie z art. 353¹ Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
W ramach zamówień publicznych zasada ta doznaje pewnych ograniczeń, polegających między innymi na tym, że co do zasady to zamawiający określa postanowienia umowne (art. 36 ust. 1 pkt 16 Pzp), najczęściej w postaci wzoru, projektu lub istotnych postanowień umowy. Dokument taki stanowi cześć specyfikacji istotnych warunków zamówienia i jak wynika z praktyki, wykonawcy przystępując do postępowania o udzielanie zamówienia publicznego mają ograniczony wpływ na kształtowanie jego treści. Mogą oczywiście wnioskować o zmianę postanowień umowy w drodze wyjaśnień i propozycji zmian dokumentów przetargowych lub w krańcowych sytuacjach korzystać ze środków ochrony prawnej. Analiza orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje, iż rzadko spotyka się to z akceptacją zamawiających lub uzyskuje akceptację Izby.
Ostatnio jednak pojawiają się głosy, że jednostronne kształtowanie postanowień umownych przez zamawiających ma niekorzystny wpływ na efektywność wydatkowania środków publicznych oraz konkurencyjność.
UZP w Raporcie dotyczącym stosowania kar umownych w zamówieniach publicznych zwrócił uwagę na to, iż efektem…
Zapraszamy do prenumeraty magazynu.
Pełna treść artykułu jest dostępna w systemie informacji prawnej Legalis