O tym, że „Polityka zakupowa państwa” powstanie, wiadomo było od momentu uchwalenia nowego Prawa zamówień publicznych, którego art. 21 zawiera wytyczne dotyczące treści i formy tego dokumentu. Wskazują one, że dokument ten określa priorytetowe działania Rzeczypospolitej Polskiej w obszarze zamówień publicznych, a także pożądany kierunek działań zamawiających w zakresie udzielanych zamówień.
UWAGI WSTĘPNE
Adresatem Polityki zakupowej są zamawiający należący do administracji rządowej, którzy powinny uwzględniać w swoich działaniach zakupowych wynikające z niej priorytety. Szczególną regulację zawiera art. 22 Pzp dedykowany zamawiającym, będącym centralnymi organami administracji rządowej – zobowiązani są oni, sporządzając strategię zarządzania dla poszczególnych kategorii zakupowych, uwzględnić Polityką zakupową (w strategii określa się zamówienia o charakterze kluczowym dla realizacji Polityki zakupowej).
Zagadnienia regulowane Polityką zakupową podzielono na trzy kategorie: profesjonalizację, MPŚ, zamówienia publiczne innowacyjne i zrównoważone.
W tym układzie profesjonalizację postrzega się jako istotny instrument mający sprzyjać zwiększeniu roli MŚP w sektorze zamówień publicznych oraz ukierunkowaniu zakupów zamawiających publicznych na zamówienia innowacyjne i zrównoważone. Przypisuje się jej także istotną rolę we wdrożeniu zasady efektywności, wyrażonej w art. 17. (…)
Poza tym w artykule:
- DIAGNOZA SYTUACJI
- KORZYŚCI Z PROFESJONALIZACJI
- URUCHOMIENIE PLATFORMY INTERNETOWEJ
- DZIAŁANIA EDUKACYJNE
- ORGANIZACJA PROCESU ZAKUPOWEGO
- EFEKTYWNA POLITYKA KADROWA
- OCENA SKUTKÓW WDROŻENIA POLITYKI ZAKUPOWEJ
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
