Rewolucja w publikowaniu prawa

Na naszych oczach zachodzi rewolucja w systemie publikowania prawa. Wraz ze zmianą daty z 31 grudnia 2011 r. na 1 stycznia 2012 r. przestały wychodzić w Polsce oficjalne, drukowane dzienniki promulgacyjne – Dziennik Ustaw, Monitor Polski, wojewódzkie dzienniki urzędowe.  Jest to wydarzenie historyczne i szczególny znak czasu, uwidaczniający nam znaczenie, jakie w ciągu niewielu lat Internet uzyskał w naszym życiu. Przyjmując tę perspektywę warto przywołać fakt, iż ponad pięćset lat temu, w Radomiu, Sejm przyjął zasadę, iż nowe prawo zyskuje moc urzędową dopiero po jego ogłoszeniu. Wówczas było to ogłaszanie w księgach sądowych. Za czasów napoleońskich zasadę wprowadzania w życie poprzez promulgację ugruntowano i zmodernizowano. Konstytucja Księstwa Warszawskiego z 22 lipca 1807 r. wprowadzała obowiązek ogłaszania nowego prawa w Dzienniku Praw. W trakcie odradzania się niepodległości, a był to, o czym często się zapomina, wielomiesięczny proces zakończony przejęciem władzy przez Józefa Piłsudzkiego 11 listopada 1918 r., ukazał się pierwszy numer Dziennika Praw Królestwa Polskiego datowany 1 lutego 1918 r. W tym dzienniku ogłoszono dekret Rady Regencyjnej (organu rodzącego się Państwa Polskiego o wielkich, lecz zapomnianych zasługach) o tymczasowej organizacji Władz Naczelnych w Królestwie Polskim.