Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE w art. 22 wprowadziła zasadę korzystania ze środków komunikacji elektronicznej. Środki te powinny mieć charakter niedyskryminujący, ogólnodostępny oraz interoperacyjny z produktami informacyjno-komunikacyjnymi dostępnymi na rynku, nie mogą również ograniczać wykonawcom dostępu do postępowania.
Obowiązek komunikacji elektronicznej został wyłączony w przypadkach, w których względy bezpieczeństwa wymagają zachowania komunikacji drogą pocztową. Zasada dotycząca wymagań co do środków komunikacji elektronicznej została wprowadzona do polskiej ustawy w art. 10b Pzp. Natomiast art. 10c Pzp zawiera enumeratywne wyliczenie wyjątków od stosowania wymogu komunikacji elektronicznej.
W przypadku odstąpienia od korzystania w postępowaniu ze środków komunikacji elektronicznej, zamawiający ma obowiązek wskazać w protokole postępowania powody podjęcia takiej decyzji. Tym samym Prawo Zamówień Publicznych znowelizowane ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. oraz Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2018 r. implementuje rozwiązania nałożone wyżej wymienioną dyrektywą.
W obecnym stanie prawnym obowiązuje pełna elektronizacja w postępowaniach o wartości powyżej tzw. „progów unijnych”, natomiast elektronizacja postępowań poniżej tychże progów została przesunięta na 1 stycznia 2021, kiedy to ma wejść w życie nowa ustawa Prawo Zamówień Publicznych.
Obecnie obowiązująca ustawa Prawo zamówień publicznych nie zawiera definicji pojęcia oferty przetargowej. W związku z art. 14 Pzp, który mówi o stosowaniu przepisów Kodeksu cywilnego do czynności podejmowanych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, w kwestii definicji oferty przetargowej należy sięgnąć do przepisów kodeksowych. (…)
Poza tym w artykule:
- MiniPortal UZP
- Procedura składania ofert drogą elektroniczną
- Dodatkowe dokumenty elektroniczne załączane do oferty przetargowej
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
