Aby mówić o ocenie ofert, w przypadku, gdy przedmiotem zamówienia jest bankowa obsługa zamawiającego, należy wpierw przywołać przynajmniej podstawowe przepisy regulujące ten przedmiot zamówienia, oraz, choćby skrótowo, wskazać charakterystyczne jego cechy.
Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 4 ustawy – Prawo zamówień publicznych[1], jeżeli zamówienie obejmuje usługi bankowe, wartością zamówienia są opłaty, prowizje, odsetki i inne podobne świadczenia. Niestety, przepis jest wadliwy. Wartością zamówienia jest jedna wartość ustalona przez zamawiającego na podstawie całkowitego szacunkowego wynagrodzenia wykonawcy (art. 32 ust. 2), zatem wartością zamówienia nie są opłaty, prowizje i odsetki (liczba mnoga), lecz owe opłaty, prowizje i odsetki są podstawą ustalenia wartości zamówienia[2]. Z drugiej strony przywołany wyżej przepis art. 34 ust. 4 nie wskazuje co jest podstawą ustalenia wartości zamówienia, lecz wprost określa, czym jest wartość zamówienia. Należy zatem przyjąć, że wartością zamówienia jest suma opłat, prowizji i odsetek. „Inne podobne świadczenia” można pominąć, gdyż zawierają się one w opłatach i prowizjach.
[1]Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.).
[2]Zgodnie z art. 9 ust. 8 lit. a ppkt (ii) tzw. dyrektywy klasycznej (dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, Dz.U. L 134 z 30.04.2004, str. 114 z późn. zm.) dla usług bankowych (i innych usług finansowych) opłaty, prowizje, odsetki oraz inne rodzaje wynagrodzenia stanowią podstawę obliczenia wartości zamówienia.
