Odrzucenie odwołania w świetle najnowszego orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej, Część pierwsza

Częstym błędem, skutkującym odrzuceniem odwołania na zasadzie art.  189 ust. 2 pkt 1, jest odwoływanie się od czynności w postępowaniach, których nie powinno się prowadzić w sprawach i okolicznościach wyłączonych na mocy art. 4 Pzp, albo odwoływanie się wykonawców, startujących w postępowaniach o wartości poniżej progów określonych w art. 133 ust.1 prowadzonych przez zamawiających sektorowych. Z najnowszego orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej, warto w tym zakresie zwrócić uwagę na postanowienie z dnia 15 czerwca 2011 r., zgodnie z którym, w systemie środków ochrony prawnej kształtowanym przez Pzp nie występują czynności typu: protest, rozstrzygnięcie protestu oraz odwołanie od rozstrzygnięcia protestu. Bezwzględnie obowiązujących przepisów ustanawiających drogę odwoławczą nie mogą zmienić błędne pouczenia zamawiającego, w tym zakresie, które nie mogą kreować środków ochrony prawnej nieznanych Pzp, które z kolei będą podlegały kognicji Izby określonej w art. 172 ust. 1. Taki protest wskazany w SIWZ, a także protest wniesiony przez odwołującego do zamawiającego, nie są czynnościami podejmowanymi w postępowaniu o udzielenie zamówienia, o których mowa w art. 180 ust. 1 i tym samym zaniechanie jego rozstrzygnięcia nie jest zaniechaniem czynności, do której zobowiązują zamawiającego przepisy Pzp.