Komunikacja zamawiającego z wykonawcami w przepisach prawa europejskiego i prawa polskiego

Pojęcie komunikacji  ma pochodzenie łacińskie (communicare, communicatio, tj. przekazywanie informacji, porozumiewanie się) i oznacza zazwyczaj dwukierunkowy przepływ informacji. W Encyklopedii Zarządzania komunikację definiuje się jako „proces mający na celu spowodowanie u odbiorcy informacji zmiany świadomości zamierzonej przez nadawcę.”

Uwagi wstępne

Rozwijająca się gospodarka i współczesna administracja szeroko korzysta z e-usług. Warto przypomnieć ogólną definicję elektronicznej usługi publicznej, przyjętej na potrzeby Programu Operacyjnego „Polska Cyfrowa” (POPC) w dokumencie  „Standard opisu elektronicznej usługi publicznej” autorstwa Centrum Kompetencyjnego „POPC Wsparcie” Centralnego Ośrodka Informatyki.

Wskazuje się w nim, że jest to „działanie podejmowane przez podmiot publiczny, polegające na umożliwieniu obywatelom lub przedsiębiorstwom realizacji obowiązku lub uprawnienia określonego przepisem prawa, realizowane z udziałem tychże podmiotów za pomocą środków komunikacji elektronicznej na odległość, tzn. bez jednoczesnej obecności stron.”

Można przyjąć, że każda usługa zawiera cztery komponenty: usługodawcę, usługobiorcę, środki komunikacji elektronicznej i dokumenty, których istotnym elementem jest podpis elektroniczny. (…)

Poza tym w artykule:

• Definicja środków komunikacji elektronicznej
• Prawo europejskie
• Regulacje krajowe
• Orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej
• Wyjątki od reguły
• Zasady bezpieczeństwa
• Zakończenie