W kolejnym, wywołanym przez KIO orzeczeniu, TSUE podważył utartą linię orzeczniczą Izby. Może runie kolejny mit zamówieniowy? Byłoby pięknie. Tylko dlaczego musimy czekać na wyroki Trybunału, aby wydobyć się z naszego zamówieniowego grajdołka? I jak to jest możliwe, że tak wielu tak długo myliło się tak bardzo w tak ważnej sprawie? I czy ten wyrok się przyjmie? Właśnie usłyszałem w KIO, że to, co za oczywiste przyjął Trybunał jest nielegalne!
KOSZTOWNE ODTAJNIENIE
Od zawsze byłem zwolennikiem tajności ofert. Potwierdzą to setki uczestników moich szkoleń. Nie dlatego, ze tak sobie wymyśliłem. Miałem dobrych nauczycieli. Pamiętam oburzenie Banku Światowego na wieść, że wprowadzono w Polsce jawność ofert: to podeptanie podstawowych zasad uczciwej konkurencji.
Tak, tak, wprowadzono. Pewnie niewielu pamięta, że na początku funkcjonowania zamówień publicznych zamawiający nie udostępniali konkurencji ofert. Dopiero po kilku latach ktoś stwierdził, że jawność ofert jest gwarantem uczciwości. Pewnie ktoś bardzo wpływowy bardzo chciał zobaczyć jakąś ofertę (podobnie, jak z przepisem o jawności umów, który pojawił się w ustawie, aby umożliwić zainteresowanym posłom wgląd do aneksu nr 2 do umowy na KSI ZUS). Podobna sytuacja dotyczyła publicznego otwarcia ofert, którego już nie ma. Ciekawe co piszą i głoszą obecnie ci, którzy w publicznym otwarciu ofert upatrywali fundament uczciwości systemu (np. wysadzili przetarg KOWR na paczki świąteczne z powodu tego, że dwie z kilkunastu ofert nie chciały się otworzyć „na oczach” wykonawców).
Ja miałbym kaca. (…)
Poza tym w artykule:
- CO BUDUJE ZAUFANIE
- ZA WĄSKI ZAKRES OCHRONY
- ANONIMIZACJA
- WARTOŚĆ INTELEKTUALNA
- ZAKRES INFORMACJI DOSTĘPNYCH WYKONAWCOM
- DOWODZENIE TAJEMNICY
- ZGODNOŚĆ PRAWA KRAJOWEGO Z UNIJNYM
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.