Usługi niepriorytetowe

Prawo UE w zakresie zamówień publicznych nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku stosowania przepisów umożliwiających poleganie wykonawców na potencjale innego podmiotu do zamówień niepriorytetowych. Jednak nie zakazuje państwom członkowskim lub ewentualnie instytucjom zamawiającym przewidzenia w prawie krajowym lub w dokumentacji zamówienia, że przepisy takie będą miały zastosowanie. Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z z dnia 17 marca 2011 r. w sprawie C 95/10 Strong Segurança przeciwko Municipio de Sintra. Portugalska gmina Sintra opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenie o zamówieniu w przetargu nieograniczonym na świadczenie usług ochrony instalacji gminnych. Zamówienie podlegało regułom określonym w dokumentacji przetargowej i miało zostać udzielone na podstawie kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Strong Segurança złożyła ofertę i przedstawiła stosowne dokumenty. Do oferty dołączyła między innymi deklarację wsparcia spółki Trivalor, w której ta ostatnia zadeklarowała, że Strong Segurança dysponuje zasobami technicznymi i finansowymi niezbędnymi do należytego wykonania zobowiązań wynikających z zamówienia oraz że w razie udzielenia zamówienia wypłaci gminie Sintra odszkodowanie za wszelkie straty spowodowane nienależytym wykonaniem umowy, jakie gmina ta mogłaby ponieść.