Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła, że realizacja programów operacyjnych w Polsce przebiega prawidłowo, na ogół osiągane były wymagane na koniec 2018 r. efekty finansowe i rzeczowe. Instytucje zarządzające tymi programami w zakresie polityki spójności Unii Europejskiej należycie monitorowały realizację programów, w razie potrzeby podejmowały działania zaradcze i naprawcze, przyczyniając się do osiągania zakładanych celów. Programy operacyjne określają sposób wdrażania funduszy, które Polska otrzymuje z UE na realizację celów objętych polityką spójności. W przypadku pięciu z 35 zbadanych projektów beneficjentów wystąpiły nieprawidłowości, które jednak, w ocenie NIK, na ogół nie miały zasadniczego wpływu na osiągnięcie zakładanych rezultatów. Beneficjenci naprawiali powstałe błędy jeszcze w trakcie kontroli NIK. Umowa Partnerstwa (UP) zawarta pomiędzy Polską a Komisją Europejską określa m. in. priorytety, warunki efektywnego i korzystania z unijnych funduszy na lata 2014-2020. Instrumentami realizacji UP są krajowe i regionalne programy operacyjne. Programy wraz z UP określają oczekiwane rezultaty oraz obowiązujące ramy finansowe i wdrożeniowe. Właściwą realizację programów koordynuje minister właściwy ds. rozwoju regionalnego. Minister Inwestycji i Rozwoju oraz zarządy województw jako instytucje zarządzające programami powinni zapewnić jak najlepsze wykorzystanie funduszy i osiągnięcie zakładanych rezultatów. Beneficjenci zaś są zobowiązani do osiągnięcia celów projektów i rezultatów opisanych w umowie o dofinansowanie. Procent środków zakontraktowanych w ramach Polityki Spójności na koniec 2018 r. był w Polsce zbliżony do średniej unijnej (68% środków zakontraktowanych) i wynosił 72% dostępnych środków z alokacji. Najwyższe wartości osiągnęło w zakresie kontraktacji pięć państw członkowskich: Węgry (104%), Malta (84%), Portugalia (82%), Belgia (80%) i Cypr (80%). Najniższe wartości osiągnęły w zakresie kontraktacji: Austria (57%), Luksemburg (56%) i Hiszpania (49%).
źródło: www.nik.gov.pl
