Self-cleaning został wprowadzony dyrektywą w sprawie zamówień publicznych 2014/24/UE (tzw. dyrektywa klasyczna). Przewidziany jest również w dyrektywie 2014/25/UE (tzw. dyrektywa sektorowa) oraz dyrektywie 2014/23/UE w sprawie koncesji. Instytucja ta, implementowana do polskiego prawa zamówień publicznych w 2016 r., przyjęta została również w nowej, obecnie obowiązującej ustawie z 11 września 2019 r.
Stosowanie mechanizmu samooczyszczenia wywołuje w praktyce wiele pytań. Obowiązujące od dnia 1 stycznia 2021 r. nowe Prawo zamówień publicznych, pomimo tego, że wprowadza kilka nowości w odniesieniu do instytucji self-cleaningu, wątpliwości tych nie rozwiewa.
Z pewnością jednak procedura samooczyszczenia zyska na znaczeniu, także z uwagi na zmiany w zakresie podstaw wykluczenia związanych z wprowadzeniem zamawiającego w błąd. Ustanowiony zaś nową ustawą obowiązek łącznego wykazywania czynności składających się na samooczyszczenie może okazać się zbyt radykalny i w praktyce utrudnić skuteczne samooczyszczenie.
Istota self-cleaningu i jego znaczenie
Dzięki zastosowaniu mechanizmu samooczyszczenia wykonawca formalnie podlegający wykluczeniu z postępowania, w związku z zaistnieniem wobec niego jednej z określonych podstaw wykluczenia, ostatecznie z postępowania nie zostaje wykluczony z uwagi na skutecznie podjęte działania naprawcze. Działania te obejmują w szczególności wyczerpujące wyjaśnienie stanu faktycznego oraz współpracę z właściwymi organami, podjęcie konkretnych środków technicznych, organizacyjnych i kadrowych oraz naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. (…)
Poza tym w artykule:
- Wprowadzenie w błąd a self-cleaning
- Katalog środków dowodowych
- Self-cleaning a prawo do obrony
- Czy warunki proceduralne i merytoryczne są szczegółowo określone?
- Co dalej?
CZYTAJ DALEJ
| Pełen tekst artykułu jest dostępny w Systemie Informacji Prawnej Legalis |
.
