Zamówienia typu in house a powierzanie zadań własnych przez jednostki samorządu terytorialnego

Przedmiotem artykułu są dwa wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Gliwicach, w których oddalił on skargę (II SA/Gl 903/20) Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w L. w przedmiocie powierzenia spółce komunalnej zadań własnych gminy z zakresu gospodarki odpadami oraz uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze (II SA/Gl 1593/20) Wojewody Śląskiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały tej samej Rady Miejskiej w L. w sprawie zmiany przedmiotowej uchwały.

Uwagi wstępne

Zdaniem autorów wyroki te mogą istotnie wpłynąć na praktykę jednostek samorządu terytorialnego w zakresie zawierania umów o realizację zadań publicznych z pominięciem trybów zamówień z wolnej ręki, o których mowa w art. 216 ust. 12 – 14 Prawa zamówień publicznych – tzw. zamówień w trybie in house.

Sąd zaaprobował praktykę stosowania instrumentu prawnego powierzenia realizacji zadań publicznych w drodze uchwały wraz z zawarciem umowy wykonawczej, która to praktyka – zdaniem autorów –  straciła (przynajmniej częściowo) rację bytu w  polskim porządku prawnym z chwilą inkorporowania do niego zamówień in house tj. od wejścia w życie nowelizacji Prawa zamówień publicznych z lipca 2016 roku.

Jednocześnie Sąd tymi wyrokami przełamał ugruntowane już orzecznictwo nadzorcze Wojewody Śląskiego kwestionujące zasadność podejmowania uchwał w przedmiocie powierzenia zadań w oparciu o art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej. (…)

Poza tym w artykule:

• Orzeczenie ETS w sprawie Teckal
• Ryzyko sankcji nieważności „umów wykonawczych”
• Sprawa Teckal a zamówienia in house
• Mieszanie reżimów
• Wnioski