W dniu 17 listopada br. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii. Zgodnie z art. 123 Konstytucji projekt uznany został za pilny, co oznacza skrócenie terminów jego procedowania w Sejmie i Senacie.
W dniu 19 listopada projekt nowelizacji wpłynął do Sejmu, otrzymał numer druku 765 i skierowany został do pierwszego czytania w Komisji Gospodarki i Rozwoju.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi oraz niektórych innych ustaw zawiera zmiany następujących ustaw:
- z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1528, 1655 i 2020),
- z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 oraz z 2020 r. 288, 1492 i 1517),
- z dnia 11 września 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020 oraz z 2020 r. poz. 1086),
- z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno–prywatnym
(Dz. U. z 2020 r. poz. 711).
W uzasadnieniu projektu wskazuje się, iż „zmiana ustawy o umowie koncesji stanowi kolejny, powiązany i wynikowy etap prac nad zmianami w prawie, poprzedzony etapem prac nad opracowaniem i procedowaniem nowej ustawy – Prawo zamówień publicznych, leżącej u podstaw systemu zamówień publicznych. Ponad 16-letni okres obowiązywania ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 oraz z 2020 r. poz. 1086), uchwalonej w odmiennych realiach gospodarczych oraz obowiązującym w ówczesnym czasie otoczeniu prawnym, a także liczne zmiany wprowadzane w celu transpozycji dyrektyw unijnych oraz inne zmiany mające na celu dostosowywanie prawa do potrzeb zmieniającej się sytuacji prawnej i gospodarczej, złożyły się na potrzebę uchwalenia nowego, kompleksowego i spójnego Prawa zamówień publicznych.
W proces przygotowania projektu nowej ustawy regulującej zamówienia publiczne zostały włączone liczne środowiska naukowe, prawnicze, praktyków z zakresu zamówień publicznych poprzez szerokie konsultacje przygotowanej wspólnie przez Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii (poprzednio Ministerstwo Rozwoju) oraz Urząd Zamówień Publicznych Koncepcji nowego Prawa zamówień publicznych z dnia 6 czerwca 2018 r., w której zdiagnozowano główne obszary wymagające wprowadzenia nowych rozwiązań optymalizujących proces udzielania zamówień. Ich efektem było uchwalenie w dniu 11 września 2019 r. nowej ustawy Pzp, ogłoszonej w dniu 24 października 2019 r. w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej pod poz. 2019. Ustawa w sposób kompleksowy reguluje materię zamówień publicznych jako umów o charakterze odpłatnym zawieranych pomiędzy zamawiającymi a wykonawcami, których przedmiotem jest nabycie przez zamawiającego robót budowlanych, dostaw lub usług od wybranego wykonawcy.
Przepisy nowej ustawy Pzp wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. Zastąpią one przepisy Pzp2004 regulującej obecnie te zagadnienia. Nowa ustawa Pzp wychodzi naprzeciw zgłaszanym od wielu lat oczekiwaniom zarówno podmiotów publicznych jak i wykonawców ubiegających się o zamówienia publiczne. Oprócz licznych zmian zwiększających przejrzystość i spójność regulacji, wprowadziła także zupełnie nowe rozwiązania zmierzające do zwiększenia efektywności udzielanych zamówień publicznych”.
(…)
„Dyrektywy unijne z 2014 r., które zostały zaimplementowane odpowiednio do nowej ustawy Pzp i ustawy o umowie koncesji, uchwalane były wspólnie w ramach tzw. pakietu zamówień publicznych. Ich przyjęcie wiązało się w szczególności z uznaniem kluczowej roli zamówień publicznych oraz umów koncesji w realizacji strategii „Europa 2020”, która znalazła wyraz w komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowanym „Europa 2020, strategia na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu” („strategia Europa 2020”). Stosownie do motywu 3 dyrektywy koncesyjnej (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz. Urz. UE L 94 z 28.03.2014, str. 1, z późn. zm.)) szeroko rozumiane zamówienia publiczne i koncesje na roboty budowlane lub usługi stanowią jeden z instrumentów rynkowych wykorzystywanych w celu osiągnięcia inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, przy jednoczesnym zagwarantowaniu najbardziej efektywnego wykorzystania środków publicznych.
Zarówno zamówienia publiczne jak i umowy koncesji na roboty budowlane lub usługi wpisują się także w cele „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)”. Są postrzegane jako jeden z instrumentów rynkowych służących osiągnięciu inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, przy jednoczesnym zagwarantowaniu efektywnego wydatkowania środków publicznych. Przepisy tych ustaw zawierające dużą cześć przepisów identycznie regulowanych przez dyrektywy unijne z 2014 r. regulujące system zamówień publicznych w Unii Europejskiej powinny zawierać skorelowane regulacje.
Uchwalenie nowej ustawy Pzp powoduje w konsekwencji potrzebę dostosowania, w ramach kolejnego kroku reformy systemu zamówień publicznych, w który wpisują się również umowy koncesji na roboty budowlane lub usługi, przepisów ustawy o umowie koncesji tak, by razem z nową ustawą Pzp tworzyły spójny system”.
(…)
„Projektowana zmiana ustawy o umowie koncesji ma na celu wyeliminowanie niepewności prawnej, jaka może powstawać na skutek różnic interpretacyjnych dotyczących odmiennego uregulowania analogicznych instytucji prawnych w nowej ustawie Pzp oraz w ustawie o umowie koncesji.
Zmiana nowej ustawy Pzp jest natomiast efektem analizy jej przepisów w okresie ich vacatio legis oraz powstałej w jej wyniku potrzeby doprecyzowania brzmienia poszczególnych jej przepisów, w celu usunięcia wątpliwości interpretacyjnych, jakie mogą powstać w związku z ich stosowaniem, tak aby w jak najlepszym stopniu odzwierciedlić regulacje unijnych dyrektyw w sprawie zamówień publicznych”.
